YÜREK TUFANLA SINANIR
gövel bakışlarında
eğme kirpikli yarin
aşk bedir bedir
gönlün ay ayla
o zaman yarlarında
çavlanlar coşmuyorsa
kendini adamım sayma
dünyanın bir ucunda
ezilenlerin düşü
bahar coşkularıyla ayaklandıkça
yürek çelik yumruk gibi
ayağa kalkmıyorsa
diklenmiyorsan zuluma
karıncalar gibi kırılırken çocuklar
kimyasal silahlarla
içinde şimşekler balkımıyorsa
gözlerinden sağnaklarca
erimiş kurşun hüzünler
yanağına yağmıyorsa
yaşadım sayma
uçurum başlarında asi çiçek vurulur
cehennemler yaşatılır halklara
gökçe fidan umutlar cellatlara verilir
içinde yalım seli isyanlar taşmıyorsa
haklıdan yanayım sayma
bilinmez kuyunun dibi
insan devranda denenir
çelik ateşte donanır
bazan yokluk ile varda
direnişte bir de yarda
fırtınada gemi gibi
yürek tufanla sınanır
böyle bezirgan bir çağda
sevdadır kavga
kavgadır sevda…
ADNAN DURMAZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder