CEM EREN:Guguk Kuşu—HAMZA INCE:Ağaçlardan Ders Almalı

GUGUK KUŞU

keder taşır işçi elleri

acılar, büyütür yalnızlıkları

büyürdük

dizlerinin dibinde

hayatın ...

kuşlar palazlanmış Nihat kalfanın bacasında

kuşpalazı yitik çocukluğumda

boğmaca olur düşlerim

sokakların dizleri kanar ...

intihar yalnızlıklarının ipine kış sermiş Nuriye abla

morarır patlıcanlar,pıhtılaşır biberler...

Nigar teyzenin singer dikiş makinesinde bir ömür yırtığı ...

Kundura tamircisi göçmen Eminin dükkanında

ilk şarap tadı...

Arnavut Recebin bahçesinde

Bıçak ölüsü plastik toplar...

Zengin şevkinin oğlu Şahmettin'in

apartmanın tabelasına asılı ölüm severliği..

sen bu satırları okurken,

anam evde bekler beni

''nerede kaldı bu çocuk ''

gözleri cemin diyerek...

usulca sokul

üstünü ört

ve okşa saçlarını

bir öpüşlük canım var

sevgili...

dirilt içimdeki ölü kuşları...

CEM EREN

AĞAÇLARDAN DERS ALMALI

Bu sabah penceremden baktım

Bir gelin edasıyla süslenmiş

Tepede tırnağa beyazlar içinde

Çiçekler giyinmiş

Bahçemdeki kayısı ağacı

Bıldır gibi uçtaki kuzey dalı

Sarkmış bahçem duvarını

Yemişler hazırlıyor yaza

Cömertçe

Dünya denilen bu handaki yolculara

Kuşlar cıvıltısında uyandım bu sabah

Bakarken penceremden bahçeme

Arılar çiçek çiçek polen topluyor

Özgürce

Ücret ödemeden kayısı ağacına

Anlamaz seni şiirsiz yürekler

Yemişlerinde nede gölgende duranlar

Ve kuşlar özgür her dalında

Ücret istemezsin

İsterdim ders almalı senden insanlar

HAMZA İNCE