ARAM ALZAN: Hrant İçin

HRANT İÇİN

Hrant İçin
Bu sabah ordaydım
Sessizlik vardı
Dört yıl oldu
Adaletten tık yok
O kadar ağabeyin oldu ki
Ne kardeşmişsin be Hrant

O gün sıska bir çocuk sıktı kurşunu
Şimdi içerde
Palazlanmış biraz
Onun da arkasında ağabeyleri var

Ben senin kardeşin değilim be Hrant
Doğduğum evi yapanlar sizinkiler
Onlar şarap yapardı üzümden
Bizimkiler yaprağından sarma
Tanıdığım her yaşlı
Sizden bir hikaye anlattı bana
Ortada bir kan var
Ve siz yoksunuz
Sen de yoksun
Aklımda bir yırtık ayakkabı
Bir de gelmeyen adalet kaldı

Üzgünüm ama
Ben senin kardeşin değilim Hrant
Ölmeseydin belki hiç tanımazdım seni
Ceylan vardı bir çocuk
Havan mermisiyle vurdular
Onu da tanımam
Uğur vardı on üç kurşun sıktılar
Yine herhangi bir ayın on dokuzuydu
Dört duvar arasına sıkıştırıp
Diri diri insanları yaktılar
Bunlar hep arkadan sıktılar

Senin ne çok kardeşin var
Hepsi adalet istiyor
En çok da senin için
Oysa bilirim ki
Sen de bilirsin
Havan mermisiyle çocuk vuranların adaleti olmaz

O gün sana kurşun sıkan sıska çocuk içerde
Ağabeyleri ülke yönetiyor
Senin kardeşlerin karanlığa ışık tutuyorlar
Düştüğün yerde mum yakıyorlar
Senin için adalet için
Herhangi bir ayın on dokuzundan on dokuzuna
Seni arıyorlar
Vicdan adalet yürekli insan arıyorlar
Burada ne oldu diye soruyorlar
Bilirsin ki güneş yoksa aydınlık da yok
Siz de yoksunuz
Vicdan da yok adalet de
Masallar var masallar
Çocuklar var
Ölen öldürülen çocuklar

Bir mum yaksam çıkar mıyız sence
Karanlıktan aydınlığa
Kan döksem tüm kan dökenlerin üstüne
Sabunla yıkayabilirler mi aramızdaki kanı
Kuruttuğumuz dut’u sizinkiler dikti
Belki yüz yıllık bir ağaç
Pekmez yapıyor bizimkiler
İçinde ölü böcekler
Ben senin kardeşin değilim Hrant
Bizim bahçede dut ağacının gölgesinde
Aslında bahçenin sizin olma durumu bittiğinde
Biten kardeşlikti
Ölen adalet

 

ARAM ALZAN