SÜRME BENİ
ADNAN DURMAZ
kuru güneşler alnacında zaman çarmıhlanmış acıya
öyle bir bozkır ki ne desem anlamaz can
karagöz dikenleri deler suskuyu
aşkın en haylaz öğrencisi ben miyim -bir zaman
şiirler kopya çekerdim bakışlarından
öyle bir bozkır ki ne desem anlamaz can
karagöz dikenleri deler suskuyu
aşkın en haylaz öğrencisi ben miyim -bir zaman
şiirler kopya çekerdim bakışlarından
gitme dedim sana mavi güvercin
koma beni gözlerinsiz ölürüm dedim
dağılmış kaşanelerden geriye hiçlik kaldı
aşkı sor ey yolcu saraylardan kalan yıkıntılardan
koma beni gözlerinsiz ölürüm dedim
dağılmış kaşanelerden geriye hiçlik kaldı
aşkı sor ey yolcu saraylardan kalan yıkıntılardan
kendini kabullenmiş mezar taşlarının hazin yalnızlığını
aldım işte bir dağın yamacından hangi sevdaya yanmış
İyonya akşamlarının ipek bulutlarını topladım zamandan
gemiler çıkıyordu limanlara - korsanların ölüme kafa tutuşu
bir kadın bir adama sarıldı puslu bir istasyonda
kimse bilmiyordu geri dönmeyeceğini sevdiğinin
bu son gözleri olarak kalacaktı kalbine yapışmış ay mührü
orada ölmeyi bildiler… zamana karışmayı tıpkı
tıpkı ikindi gününün dağları aşması gibi ölmeyi
tıpkı otlattıkları koyunlarla bir
bir vadiden geçmek gibi kavallar çalarak
hançer kavlince yaşamışlardı
ay eşkalince -bahar işgalince sevdiler
onlardan geriye ne kalmışsa toplayıp bu tuzlu bozkırdan
kalbimde biriktirdim bin yıllık bir şarabın tortuları gibi
güneşin kollarına zincirler takmışlardı-kaç cehennem yaşadık biz
sana biriktirdim sana..binyıllardan..binyıllarca acılardan
başka ne malım ne mülküm var gayri
sürme beni ey yar
kulunum
çek gözüne sürme beni
aldım işte bir dağın yamacından hangi sevdaya yanmış
İyonya akşamlarının ipek bulutlarını topladım zamandan
gemiler çıkıyordu limanlara - korsanların ölüme kafa tutuşu
bir kadın bir adama sarıldı puslu bir istasyonda
kimse bilmiyordu geri dönmeyeceğini sevdiğinin
bu son gözleri olarak kalacaktı kalbine yapışmış ay mührü
orada ölmeyi bildiler… zamana karışmayı tıpkı
tıpkı ikindi gününün dağları aşması gibi ölmeyi
tıpkı otlattıkları koyunlarla bir
bir vadiden geçmek gibi kavallar çalarak
hançer kavlince yaşamışlardı
ay eşkalince -bahar işgalince sevdiler
onlardan geriye ne kalmışsa toplayıp bu tuzlu bozkırdan
kalbimde biriktirdim bin yıllık bir şarabın tortuları gibi
güneşin kollarına zincirler takmışlardı-kaç cehennem yaşadık biz
sana biriktirdim sana..binyıllardan..binyıllarca acılardan
başka ne malım ne mülküm var gayri
sürme beni ey yar
kulunum
çek gözüne sürme beni
ney çalar kamışlarda -hayat dediğin nedir
isyan birikir dünya..ben ateşgedeyim sabrım dağ dağ
sonsuzlar biriktirdim ölüm dedikleri bitirmez sevdayı bulutlar nasıl bitmezse yağmurlarda
söz anlatamaz bir derin aha sürgün düşmüşem
uçurumlar başından akan sellerle bir
aşk ki kalbimin döşümde patlamasıdır
kanım çekilir..suları susmuş ağaçlarım
kuru bir güneş dökülür dallarımdan
bu nasıl sevda
dağlar doğururum sancılar içinde -gökyüzü çıkar yarıp döşümü
bir deli huruc
hasretin en eski mihmanıyım ben yar
bir seni sevdim işte ey
ömrüm ki hep sana oruç
isyan birikir dünya..ben ateşgedeyim sabrım dağ dağ
sonsuzlar biriktirdim ölüm dedikleri bitirmez sevdayı bulutlar nasıl bitmezse yağmurlarda
söz anlatamaz bir derin aha sürgün düşmüşem
uçurumlar başından akan sellerle bir
aşk ki kalbimin döşümde patlamasıdır
kanım çekilir..suları susmuş ağaçlarım
kuru bir güneş dökülür dallarımdan
bu nasıl sevda
dağlar doğururum sancılar içinde -gökyüzü çıkar yarıp döşümü
bir deli huruc
hasretin en eski mihmanıyım ben yar
bir seni sevdim işte ey
ömrüm ki hep sana oruç
sana biriktirdim sana..binyıllardan..binyıllarca acılardan
başka ne yerim ne yurdum var
sürme beni ey yar
kulunum
çek gözüne sürme beni
başka ne yerim ne yurdum var
sürme beni ey yar
kulunum
çek gözüne sürme beni
ADNAN DURMAZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder