ramak
dilime çiviledim ömrünü
bak kötü bir söz çıkmıyor ağzımdan
köz mü güzel kül mü esrikliğimde
varsıl benem ‘ben’i bilmediğimden
imdi ‘ışk’ olan gözlerin ışığımdır gayr
ol gece gündür gülüşünde
nere gitsem zulam dolu -şeytan da ne
derdime çiviledim gönlünü
âh kalan ‘zaman’ ne ki -vakt irişti
değil korkum ‘ölm’den (‘sensizliğim’den)
cennet âlâ imiş cehennem nâr -ne gamm
dinime çiviledim rûhunu
TAN DOĞAN
ÖĞÜN ÜSTÜ YÜN KOLBASTI
Bir gün bir öğün üstü buluşup
Bakma ihtiyacı duymadan
Lapa lapa
Düşen kar tanelerini başka bakışlarla seyredip
Bir salkım söğüt altında
Sel olup konuşacağız edip billur dilimizle
Hayıflanan bir tek şey kalmayınca ardımız sıra
Şimdi bir iftir iftiralık iki alacakaranlık
Neyini hayra yorsan kopar bir kıyamet
Ne köz-kütür ütülenir ne de hayra alamet
Kökten format atılmalı yeryüzüne
Ne virüsün ne de haddin hadi hesabı var
Füzyon güllerini her ihtimale karşı aşıla ki
Genzi tepmesin barikat tepelerin
Bu Hikâye o korkunç İftirden ibaret değil ki
Bir güne usanmadan sıkıştırasın
Elin kolun belin dilinden de ziyade
Zihnin öyle sağlam olmalı ki kanmamalısın zifte
Bir karıncayı bile incitmek istemiyorsan
Ey hüner hadi kalk da göster marifetini
Billurlaşmak bir an meselesi.
Közde gülü gönlümün / Elim elinde zifiri…
YAŞAR DOĞAN /LOLAN
_____________________
* İftir: şeytan / şeytani demek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder