Emeğin Sanatı E-Dergi 169. Sayı Yeni Kanalında

30 Nisan 2013 Salı

MEHMET RAYMAN: Dr.Pancaroğlu— ABDULLAH ORAL: Omzundan İndir Yüreğine Öfkeyi




DR. PANCAROĞLU






kuşseslerinden geçirdim
bozkıra doğru kısalan söğütleri
belleğim çın çın bir ayna
dilimle süpürdüm denizin kıyısını

hep birden uçtuğumuz zaman
sığırcık bulutlarına dönüyor
göğsümden kopan kırmızı gül

öğrencisine…
aldığından fazlasını
vermeli bir öğretmen
bir düşün bayrağı
çocukların elinde

dağların eseni
suyun akışına bıraktı kendini
doktor pancaroğlu sorusu bana
gökbelen yaylasından geçiyor gülnara

taşucu denizi gösteriyor
evet dağlar esiyor dedim
ondan sonra dokundu yarama


          

  MEHMET RAYMAN










OMZUNDAN İNDİR YÜREĞİNE ÖFKEYİ








Çağlayarak alanlarda karışıyor insanlığın özü, sözüne.
O gün geldiğine göğsümü yakan bu sızıyı
Dolduracağım emperyalizmin ağzına kan revan içinde.

Şimdi şakaklarıma düşen kırağılar üşütür ellerimi
Nefesime uzat nefesini ki__
__omuzdaşından indirsin yüreğine öfkeyi.
Haydi uzat boynunu sonbahar rüzgârlarına, okşasın içindeki isyanı..

Vakit hayli geçkin, tam başımın üstünde ıslık çalıyor bir baykuş.
Ansızın çığlığı geceyi yırtılıyor / dudaklarının orta yerinde isyan.

Tanımadığım sesler vuruyor belleğime balyoz gibi,/ ürperiyorum...
Belki de kendi sesimdi, / uçuruma düştüğü an, parçalanan,

Mum alevlerinin en ateşli dansında firari duygular
Yarım kalmış bir türküyü tamamlamaya hazırlanmakta gece
Denizlere karışan dingin ırmaklarda _____
____serinliyor emekçinin pembe duyguları.

Ki mavi sularda hesapsız sevişen / bahar rüzgârları içimden geçen,

Çok uzaklardan en güzel şarkılarıyla sesleniyor kardeşim.
İndim maden ocağına
Kara elmas diyarına
Yeryüzü sıcak olsun diye dost..

Bir kar tanesinin eriyişinden var ediyorum / alanlara dökülen insan selini.
Ki korkuyorlar kasalarını vatan sayanlar
Yokluğun varlığı alt edişinin korkularıyla­­__
_____ salıyorlar üzerimize öfkeyi, kurşun, kurşun bir mayıslarda,

Makine millerindeki pervanenin, ölüme kanatlanışında
Bir ipek böceğinin kozadan çıkışı misali uyanıyor ezilenler
Şimdi gül kokan emekçi ellerimizde___
____ kızıl bir sevda balyozlaşır yoksul mayıs günlerine,

Gün olur sağ kalır da o günleri görürsem eğer
Dilimde fazla söz olmayacak / ay ışığı serince inerken sulara
Nefesime omuz başımdan yükselecek ilkbahar rüzgârları misali
Ve seni o gün bulacağım dağlarında yurdumun, ey özgürlük..



ABDULLAH ORAL



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder