ABDULLAH KARABAĞ: Sudur Sunulan Aşkına

SUDUR SUNULAN AŞKINA

 

Çoban olsaydım koyun gütmezdim
Kaval çalardım su ve sunan aşkına,
İrili ufaklı dereleri önüme katardım
Susuzluktan kırılan çayır çimen için.

Çoban olsaydım kıl keçi gütmezdim
Türkü yakardım görüp duyan aşkına,
İrili ufaklı nehirleri önüme katardım
Susuzluktan çatlayan topraklar için.

Çoban olsaydım deve gütmezdim...
İlahi okurdum hurma ikram aşkına,
İrili ufaklı pınarları önüme katardım
Susuzluktan çoraklaşan vahalar için.

Çoban olsaydım sığır gütmezdim...
Zend dizerdim bir çift çarık aşkına,
İrili ufaklı arkları önüme katardım
Susuzluktan paslanan sazlıklar için.

Çoban olsaydım davar gütmezdim
Kasideli geçerdim iki canlı aşkına,
İrili ufaklı gölleri önüme katardım
Susuzluktan kuruyan başaklar için.

Çoban olsaydım hindi gütmezdim
Mâni ezberlerdim yumurta aşkına,
İrili ufaklı kuşları önüme katardım
Susuzluktan savrulan bulutlar için.

Çoban olsaydım insan gütmezdim
Yürek yüklerdim aklıselim aşkına,
İrili ufaklı delileri önüme katardım
Susuzluktan çıldıran som akıl için!

ABDULLAH KARABAĞ