MELİH COŞKUN: Taze Tut Öfkeni—ŞERİF TEMURTAŞ: Merhametsiz Yalnızlığı Hayatın

TAZE TUT ÖFKENİ

Öfkeni taze tut ki
Soğutmasın içindeki umudu
Sen ki şairsin güzelim çocuk
En çok sana yakışır başkaldırmak
Her acı biraz daha büyütür içindeki ozanı
Sen ki asi doğmuşsun
Hiçbir pranga uymaz ayaklarına
Hiçbir zindan hapsetmez özgür yüreğini

İçimde bir ayaklanma baş gösterir zamansız
Mevsim talandır
Ve söylenen bütün sözler yalandır
Ve zaman
Uçan kuştan hesap sorulan zamandır

Zaptetmek imkansızdır damarlarındaki kanı
Ve beynini kuşatan bu sınırsız heyecanı
Yatıştırmak mümkün değildir artık
Alıp başını giden bu isyanı

Taze tut öfkeni
Buz kesmesin içinde umut
Avutmaz artık seni anlatılan masallar
Sen ki şairsin güzelim çocuk
Ölüm öldürmez ki seni
Sen ki asi doğmuşsun bir kere
Asi olacaksın son nefesine kadar...

MELİH COŞKUN

 MERHAMETSİZ YALNIZLIĞI HAYATIN

 

dışarda kırlangıç kanatlı yağmur
bostan tarlalarında zemheri yalnızlığı
göç yolunu şaşırmış leylek
ayaza vurmuş dalında kuru bir ağacın
tutunmaya çalışıyor yaşamaya
rüzgarın ve açlığın
merhametsiz yalnızlığında hayatın

ötede bir çocuk
tarlaların derin yalnızlığına inat
dal uçlarındaki son narı ayvayı
toplamanın telaşında

dağların vahşiliğine inat
çaresizliğin uysal sessizliğine bürünmüş evler
bacalarda uzayıp giden meşe kokulu duman
gelecek yıla bırakılmış kocaman umutlar
köyün sessiz sokaklarında
merhametsiz yalnızlığı hayatın

bahar gelecek çocuk
umutlar yeşerecek
gelecek yıla bırakılacak hayaller
filizlenecek çocuk
zemheride

hayatın 
kocaman merhametsiz yalnızlığında

ŞERİF TEMURTAŞ