BÜLENT AYDINEL:Med Cezir— CİHAN ALKAN:Bohem

MED CEZİR

Sana sevdayı anlatmayacağım
Yarama bastığım tuz çürür 

Kehribar tesbihlere ve musallaya düşer şiir
Dize sonuna sığamayan her kafiye ölür 

Şehre ay ışığı yağmadan suladığım fidan
Kan revan çığlıklarla bir iblise dönüşür 

Gül rengini kaybeder bülbül sadakatini
Divanlar paslanırken bütün gazeller üşür 

Yüreğinin putperest menzillerine yürürken med-cezirlerin
Tevrat Musaya küser İncil İsayla dövüşür 

Sana sevdayı anlatmayacağım
Göz geze düşman kesilir mermi namluyla öpüşür 

Sana sevdayı anlatmayacağım
Muhbir ihanetiyle kalır ihanet dille örtüşür 

Ben diye başladıkların aslında son istasyonudur öykünün
Soğan kendini bize kırar somun kendini bizle bölüşür 

Sana sevdayı anlatmayacağım
Sonra sevda ne düşünür

BÜLENT AYDINEL

BOHEM

çocukların ulaşamayacağı
bir yere kaldır sözlerini
sonra da ağla
nasılsa hiçbir zaman
b ü y ü y e m e y e c e ğ i m

bir akşam vakti sevgilim
-bir akşam vakti-
gözlerinden çam kokusu dökülsün yüzüme
ellerin saçlarımda dolaşsın

ve bir akşam vakti çocuklar oynarken sokakta
gözlerimden öp sevgilim
nasılsa hiçbir zaman
büyüyemeyeceğim

CİHAN ALKAN