HAMZA İNCE: Eski Tüfek Bakışlım—HASİBE AYTEN: Nemrut Dünya Mirası

ESKİ TÜFEK BAKIŞLIM

ADNAN DURMAZ

Tan vaktidir bu sokakların
Buzlanmayan yüreğinde kardelen
Eski tüfek bakışlım
Yakılmış küllenmeyen yürek
Buruşuk simah hep sana kalmış

Ama dört yanımız
Umutsuz arabi renk kurusu
Kayısı sarısı bereketi ellerinde
Bebek sevincinde çağla
Az kaldı demeli aşka
Yenilgili yenilmez doğumda

Oysa
Omuzlarımdan taşıdım sözü
Hafif yük sandığın bir kemirgen
İsterim bilmeni
Sözüm sınırlandı eylülde
Bağımdaki çiçekler olgunlaşmadan

Üşüyen gençliğim gençliğimiz ısınmaz
Isınmaz gayrı bu coğrafyada
Umut ve itimallerde yanılgını istemem
Cennet ve cehenneme restim var
Savunmasız dağınık yalnızlığımıza

Üşüyen solukta baharın rengi
Kar sonrası titreyen yalnızlıkta
Soluk alışım eski bir direnç devrim
Umut yolculuğundan bir ses
Duyuyor musun?

HAMZA İNCE

NEMRUT DÜNYA MİRASI

ne altıntopudur
ne orman gülü
zaman göz kamerasındadır
güneşin doğuşu da batışı da
muhteşemdir aklın binbir
yüzü Nemrut'ta

Commagene krallığı
bir tümülüs ateş sunağı
ah bir mucize olsa
insanın da dünya mirasçılığı
imzalansa sonsuzca

üç gün üç gecedir
kar yağıyor buraya
tırmanıyorum tırmanıyorum
Nemrut yokuşunu düşlerimde
girebiliyorum ancak venüs tümülüsüne

HASİBE AYTEN