Emeğin Sanatı E-Dergi 169. Sayı Yeni Kanalında

30 Haziran 2012 Cumartesi

ERCAN CENGİZ: Yine Bir Bahar Günü




YİNE BİR BAHAR GÜNÜ





-ı-

-vakitsiz gidersem eğer
kalbim beni af etsin
yine bir bahar günüdür
çağırır durur toprak-

kamburum yük olmasın
ötekiler isyandayken

-ıı-

hey ölüm, yüzün var mı ki
yalansız, hilesiz
gözlerine bakmaya insanın
söyle, nasıl kıyarsın cana
kundaktaki bebeğe

erkekçe, çocukça, kadınca
göz göze, diş dişeyiz
hesabına yaz
süren bir kavganın içindeyiz
alacağın olsun zulüm senin

-ııı-

bir insan seviniyorsa eğer
kemiklerini buldu diye
kardeşinin, oğlunun, kızının
orda ölmelisin zulüm
ölmelisin dört ayak
şanın şöhretin rütbenle

gireceğin toprak bu toprak değil
seni yaratana, yürütene seni
meydana gelir, meydan okuruz
her bahar yanan ana yüreğidir
güne dipnotunu düşeriz

-ıv-

direne direne büyür çocuklar
vakitsiz gidersem bu ara
kalbim beni af etsin
kamburum yük olmasın kimseye

kemik çıkarırlar topraktan
ellerinde hijyenik eldivenle
ölçüp biçerler kafatasını
ellerim yaralı ve çırıl çıplak
kuru kemiği öpüp böğrüme basarım

yüreğinden ses gelir toprağın kalbine
ordayım, en derin dalgasında denizin
kara bulutlar yığılmış üst üste
koyun koyuna yatarız

bir bilseniz nasıl sızlar yüreğim
nasıl bakar gözlerim
çığlıkları su almış
kim bilir nerden çıkarır

-v-

bir ağaç düşende toprağa
bir çiçek bir gül bir haykırış
altından beşer onar, küme küme
fidanlar kalkardı ayağa
bense bir insanım
dokuz ay anne karnında
tepeden tırnağa tanınan
ve yürüyen iki ayak üstü

ağaca adını veren de bendim
dikene, meyveye, çiçeğe
suya, havaya, toprağa
güneşe duran da bendim
günü okuyan yazan da seviyi
bendim bal ile zehri ayırt eden
ve haykırırken kekelemeyen

bendim sırrını toprağa gömen
düşmanla göz göze gelende
korkak sofralarda ucuza satılan
ondandır kuduran bir kavga
yürüyen bir mavzerim

-vı-

kemiklerimi buldular bugün
söyle, yüreğim nerde atar şimdi
külüm nerde ey korkaklar soyu
ey soyuna yönelen ihanet
nereye aktı kanım
hangi zebani biçti boynumu
dilim nerde
kulağım
kırılan dişlerim
acıya sıktığım o yumruk
düşmanı ininde vuran o gözler
ve haykırdığım son heceler
söyle nerde

-vıı-

kimse üzülmesin bir eksildik diye
henüz doğuyor güneş
henüz yıldızlarda ışık
ve özgür dalgalar yükselir
ve küme kümedir sesleri
bu güne zulüm dayanmaz
bahar kokuyor toprak 




ERCAN CENGİZ


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder