HASİBE AYTEN: Gün Yolunuyor— ÖZER GENÇ: Ağaç

GÜN YOLUNUYOR

Susam gelinim iğde gelinim
'Ağlayan nar gülen ayvamsın'
Acıyı başaklamaktasın gün ortasında

Susam gelinim iğde gelinim
Güpegündüz vuruluyor sevdan
Düşüyor acıların bağrına

Susam gelinim iğde gelinim
Acım sevdam gül yüzlüm
Aç duvağını artık gün yolunuyor

HASİBE AYTEN

AĞAÇ

Betonarme binaların arasında
gölgede
Sövgü gibi yaşamaya bırakılmış
yalnız bir ağaç
Kesseler daha iyi
Sanki kahırlı bir ressamın çizimi 

Betonu bilmem ama
Ağaçlar birbiriyle haberleşirmiş 

Kim bilir
nefesinlerinin
menzilini 

Kırılmış aile yadigarını saklar gibi
Ulaşılması yasak
gizemli sandıklarda
Gönüllerin bir köşesinde
yatar mı hala
Yabancılaşmamış
insanlığın
düşleri 

Her akşam aynı köşede yolları kesişen
karamsar şair
çöp toplayan esmer çocuk
siyah kravatıyla üşüyen ünsüz müzisyen
ve kulağına zımbalanmış belediye etiketiyle
kısır sokak köpeği
O ağaçla paylaşırlar
aynı kaderi
aynı kederi 

Şairi müzisyeni çocuğu bilmem de
Ağacı kesmezlerse eğer
Ya da kurutmazlarsa kökünü 

Uzayıp gidecektir
betondan çok yukarıya 

Duyurmak için sesini
öteki yalnız ağaçlara

ÖZER GENÇ