Emeğin Sanatı E-Dergi 169. Sayı Yeni Kanalında

30 Kasım 2012 Cuma

ADNAN DURMAZ: Unutulmuş




UNUTULMUŞ



RESİM: ADNAN DURMAZ



yürekler satılmış-aşklar iflas etmiştir-öpüşler krom tadında
bir yağmur yağıyor-bu şehirde düşler mezatlanmıştır
hüzün hüzün dedikleri bir
yağmurlu sokak lambalarıyla kalmıştır
ey ölümü parka yapıp girdiğim bulvarlar ey
kaçtır ki
metruk parklarda sabahlanmıştır
kaçtır ki
bakışımın peşi sıra sivil polisler
gülüşüm taammüden suç sayılmıştır
sen beni yaramdan sevemedin ya

kemanları kan içinde ilistir olmuş dostluklar
büyük ve şanlı çınarların altında
yaşanmamış aşklar örümcek bağlamıştır
gecenin en kahpe sularında
can vermeye değer gözler
zümrüt broşlara kapatılmıştır ey
berceste dizeler gibi bakışlar
irinli aşkların son model ön koltuğunda
hüzün ki
yağmurlu bir gecede soluk soluğa koşan o deli tay
gelip gelip tam döşümde çatlamıştır
sen beni kavgamdan sevemedin ya

bir bakışın bir yüreğe saldığı bahar
bitti artık
bu şehir iflah olmaz
sokaklarda bali çeken çocuklar
kaç gündür aç gezen gurbetçi
bayrakları paçavraya döndürülmüş
eski korsan gemileri
çürümüş atıldığı kıyılarda
meydanlardan geçersem ne zaman
içimde bir şair yeniden asılmıştır
nere gitsem
üstüm başım bir yağmur
geride sen kalmışsın nereye gitsem
yüreğini tartarak yosma salon ışıklarında
yürüdükçe bir bulut çıkar koynumdan
mavileşir yüzüm
akşam
hicrana keser
gözlerime yıldızlar damlar benim
ben ne zaman ağlasam
sen beni
kasırgamdan boramdan sevemedin ya

alnıma bozkır eylüllerini çizdim
sarı yapraklar savur peşim sıra ey şehir
yaralı bir turnanın kanadını sararım ıssızlarda
kapaklanmış atımı vurdum
üç el ateş ağladım yaslanıp ondan kalan buluta
dem olur bu devranda sata sata nen varsa
bir saltanat alırsın belki bir zaman sürer
bir ömür kalır geride
bir yığın makyajlı söz cilalı günler
aşkı artık bulamazsın
ağla ey şehir
bütün suçlu insanlarınla
sokak çocuklarınla işsizlerinle
yüreği lazımlığa dönmüş bar mafyası eski gerilla
ve utanç yataklarınla
suçluluk gözyaşlarınla ağla ey şehir ağla
ben o yıldırım düşenim haritadan silinmiş bakışlarımla
sevdayı ben acının topraklarında buldum
sen beni kavgamdan sevmedin ya

ömür dedikleri savrulan bir kum
bir bozlağım bozkırlarda
kendimi söyler giderim

iyi ki ben sende unutuldum



ADNAN DURMAZ



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder