ABDULLAH KARABAĞ: “Eller”

ELLER

I
Bu eller
Şahin pençesidir
Sağlam baş ister
Zöhreyıldızı doğmadan
Çeliği halat eyler bendine
Sular Mezopotamya’yı

Bu eller
Aslan bileklidir
Everestler gibi bel ister
Alnı ak
Kara çalmaz alın terine
Yedi kıtanın
Tekmil denizin yükünü taşırken
 

II
Bu eller ancak
Düşüne vefasız
Gün devrilmeden devrilir
Eli boş
Fabrika çıkışı
Liman dönüşü
 

III
Bu eller
Zerdüşt afsunlu
Hürmüz hüneri
Gılgamış özlemidir

Sin-Leke’nin

Bir adım sonrası

Helen şafağıdır

Sokrates mahkemesi

Bilimin ebesi

Düşüncenin duruşması

IV

Bu eller

Kırk gözlü sevda pınarı

Kuşlar söyleşir

Feqiye Teyran sofrasında

Ah’ında bulur Aslı‘yı Kerem

Yeniden dirilir Aziz Valentin

Prenses Dulsina’dır İberya’ da

Don Kişot’unu yaratır

V

Burası

Nil boyu değil

Kalmaz ayakta Ramsesler

Terazisi yok elinde Oziris’in

  

Burası

Munzur Vadisi

Gülü kan ağlar

Bir kadın

Amazon tanrıçası

Yürür üstüne zulmün

Volkana döner güzelim

Güzelliği sığmaz kaleme.

ABDULLAH KARABAĞ