GÖBEK DELİĞİMİZDİR
RESİM: İ.BALABAN
Kadındır; sülbünden düşeli,
Göbek deliğimizden tanırız
Parmak izi bedenimizdeki.
Yüz bin yıldır burnumuzda,
Yağmurda toprak kokusu,
Oyunda, oynaşta,
Evde, işte bayrağımız
Dünya döndükçe rahmin içinde.
Anamız ana,
Bacımız bacı,
Yârimiz yâr,
İlk çağda ne ise, bu gün de o’lar.
Her modernde biraz daha çağ,
Her duyguda biraz daha gerçekçi,
Her gerçekte biraz daha duygusal,
Sırayla;
Köle, yardımcı, romantik kız,
Saygın eş,
Bağımsız kadın.
Sonra, tekrar sırasıyla;
Köle, yardımcı, şımarık kız, soylu hanım,
Bağımsız kadın.
Evrenin değirmeni döndükçe.
Yani;
Bir suda akmak,
Birlikte akmak,
Ayrı, ayrı akmak,
Çiçek açmak, sonra solmak.
Tekrar çiçek açmak.
Aşkça bir akıştır, ırmakla beraber;
Büyür bitki gibi toprağında
Çiçek açar, salınır beğenilerin bağında
Kurur sevgisizlikten,
Evrenin değirmeni döndükçe.
AHMET TAHSİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder