İRFAN SARİ:Bir an kargaşası}{ADİL OKAY: Gereği Düşünüldü

BİR AN KARGAŞASI

eylüle sayarsam
bütün yapraklarını dökmüş olurum bahçemizin
yitirir sonra kendini yüreklere sinmişlik
elimizde eski bir tutku izi
gazete kağıdında gibi adımız
kibrit kuruluğunda bir ateşin habercisi
kalbimizin pimini çeker

yakar aynada kendini bakışın derinliği
sokağa sol adımla sol yanın şimşeği düşer
pencerenin ardında yırtılan bir hıçkırık
sokağın yüzünü yırtar
karanlığın ayraçları ışıklardan geçer gidersin
sırtında kırılmış kızıl ışıkların tekmesi
yüreğinde ağarmış bir aptal şiir nedeni

eylüle sayarsam
ıslık yokluğuna gömülür sokak
göğsün kafesinde kelepçeli olur aşk
oyy
paramparça bir an kargaşası
kırılmış taşların keskin uçlarına kesiniriz

dilsiz ay
gözyaşlarına boğulur bulutların arkasından
trenler vagon vagon akar rayların izinden
hüzünlerin tanesi olur yağmur
ölünür
sürtünür duvarlara acı

eylüle sayarsam
çürür gider yaprağın hışırtısı
çırılçıplak bir kavganın sesine bürünür şehir
benzin kokar bütün yangınlar
uzar suya düşer
sönmez bir daha

tadına yılan zehriyle tükürür
bakamaz geriye

İRFAN SARİ

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ

 SANATÇISI SAPTANAMADI

“son noktayı koydu yaşlı kadın
kapattı daktilosunu
postaya verdikten sonra yazdıklarını
uzun bir yolculuk zamanı diye düşündü

gürültüyle çalındı kapı
hadi teyze hanım dedi kibar polisler
hazır mı valizleriniz
hakkınızda tatil müzekkeresi var

gereği düşünülünce
konuştu ak saçlı yazar
pişman değilim baylar
yarın yine imzalarım yazdıklarımı
son sözüm bu dedi…

kırıldı kalem…”

ADİL OKAY