VEYSEL KEBANLI: Dil}{ULAŞ DENİZ KESKİN: Gidersen

 DİL

BEYZA BOYNUDELİK

dil dargın
yorgun beden
kesilmiş kökünden baltayla
onunki ötekininki yok sayılmış
en güzel diye benimki
daha doğmadan önce
ananın memesini zorlayan dil
kuşdili değil
puşt dilide
önünü görecek kadar
kupkuru bir el lambası yok şimdi
vurur musun vurulur musun
ölür müsün öldürür müsün
gel çık işin içinden
hatırı için kardelenlerin
zemheriyi zora sokmadan
ölmek en iyisi arkadaş ıslıklarında
güvercinler özgür olsun yeter ki
bir zeytin ağacı ölür
binlerce doğacaktır yeniden
anadilde kardeşler

VEYSEL KEBANLI

GİDERSEN

Akacak ayrılık,
Yürekte
Durmayacak.

Yüzün,
Paramparça,
Parçalanacak.

Aşkın kanunu,
Ezberletecek,
Darağacı boyunu.
Sorgusuz,
Sualsiz,
Maşuklar,
Asılacak!

Sisli bulvarlara,
Akrepli yelkovanlarda,
Sevişler,
Yasaklanacak!

Gelin çeyizleri,
Divit ucuyla,
Mezarlık taşlarına,
Kazınacak!

Deniz,
Sessizlik sesinde,
Sensizlikle,
Boğulacak!

Sofralar,
Kurulacak,
Lâkin
Hızır Paşalar,
Kokacak!

Bu gidişin,
Yaz olan iklimin,
Kış mevsimi,
Olacak!

ULAŞ DENİZ KESKİN