ŞERİF TEMURTAŞ:Hasretin Fırtına—HAKAN KAYA:Öfke—BÜLENT AYDINEL:Ne O Dağlar Eskidi Ne De O Eşkiyalar

HASRETİN FIRTINA

Bilemezsin hasretin fırtınadan kopardın
Ranzanda ay ışığı gül suratın
Sınanmış sevdaları yaşamak
Bize özgü bilirsin
Alnımın en gergin telinde
Kardeşim ol.
Aynı rahimden yeniden doğalım dünyaya
Mor menevşeler toplayalım
Savrulsun umudumuz dünyaya
Varlığın direncim olsun
Bitimsiz sevdalarla.

Aşk olsun adı şiirimizin
Bir demet çiçek bırakalım yanına
Aynı rahimden yeniden doğalım dünyaya.

ŞERİF TEMURTAŞ

ÖFKE

sevecenliğim,
kızgın bir tabana eşit 

çünkü öfke dönüp dolaşıp
çocuğun ağlaması olur 

siz beni bilmezsiniz saatlerce
ağıran işçi nefesinde ben 

kayıp mıyım dır sizce
burjuva medyada yokken .

Aklı ermez burjuvanın
düşüncelerime .

Çünkü korkunç gelir bilimim onlara
aklım bilinmez kıyımlarda harelenir .

Yinede direnen bir halk olur bilimim.
Yenilmez bir güç olur .

Birgün bakarsınız ki
dünya işçi bir güneşle kendini bulur .

HAKAN KAYA

NE O DAĞLAR ESKİDİ NE DE O EŞKİYALAR

ADNAN DURMAZ

- söz kalleşe dönüşmeyince büyür
göz yaşı da gamze de bunun farkındadır – 

Gözleri ıslak ve yabani
Saçları dağınık ve kirli sakallıydılar
Rüzgar biriktiren bir çift kıvılcımla kanatlandılar
Aşkın yalnızlığı hangi gökyüzüne sığar
Hangi uçurum ağırlar özleme çıkan yolcunun konukluğunu
Yüreği dalgalanan dağların gözleri durulur mu
Yangına ad koymuş göğsünde taşıyorsun ey yar
Bundandır işte
Ne o dağlar eskidi ne de o eşkiyalar

BÜLENT AYDINEL