YAŞAR DOĞAN:Dizlerin Gowendi—MEHMET RAYMAN: Karam

DİZLERİN GOWENDİ

İBRAHİM BALABAN

Künh gözlerinde ruhi türkü
Işık gölünde yüreğimi söktü kökünden
Bir canım çölde çığ çılan
Öteki yalpalandı yalın ayak
His sandalların mafsalında ayaklanarak
Bayıldım da kendime geldim
Ahh ne kadar da uzakmışım kendimden! 

Artık arştan ödünç aldığım bu can
Burçlar gondolu altında sana bir borç
Hanı sevip öpsem seni
Bu ömrü törpüleyen köprülerde
Sevdam boynunun kolyesi
Taşıyabilir misin beni ardışık
İnsana inancım kaybolmuş
Dizlerimi hissetmediğimde
Sen ve ben bir halede karmakarışık! 

YAŞAR DOĞAN (Lolan)

KARAM

işçileri iniyor
yerin dibine
ellerinde kazma kürek
patlamaya hazır
içine çektiğin hava
balon yapıyor yüreğine

yol olur
karpit lambanın ışığı
damarın gidişine
kaptırır kendini
bir kıvılcımın
neye mal olacağını
düşünemez gayrı

onca ağırlığı taşır
soluk almadan yer kabuğu
dünyanın taşı toprağı üstünde
şafak sökmek üzere
sakın ipin ucunu kaçırma

yerin dibinden bile
el sallar kara tren yolcularına
ellerim kara üzüm yaprağı
mevsim meleziyim
dayanırım her güçlüğe

MEHMET RAYMAN