ADNAN DURMAZ: Gül Külle Buluşur Gider

GÜL KÜLLE BULUŞUR GİDER

sonu yok menzillerin
gece kara ay hançer
zamanın hışırtısıyla sıyrılır harmanisi
su suya kavuşur gider 

kuduz canavarları hırsın
yürek etiyle beslenir
leş olur kaç düş ölüsü
ne fiyatı vardır aşkın
ne hülyanın ölçüsü 

şu dünyayı kan içinde koyanın
aklını bağlamış ayrık otları
kir suskular altında ne sular uyur
durdukça sancırsın
tut ki mecnunsuz leyla
leylasız mecnun
akıt içindeki bungun suları
ömür bir kuru dikendir akşam bozkırlarında
rüzgarın önünde savuşur gider 

acının döşeğinde keder yorganı
varsın kudursun ıssızlık
yıldızlara aç kapını
karanlık kurt gibi uluşur gider 

ey yaşamak
rüzgarların ağrısı
ah ki sevda
efkarların çağrısı
kırmızının burcu burcu anısı
külden doğar
gül külle buluşur gider 

ADNAN DURMAZ