Emeğin Sanatı E-Dergi 169. Sayı Yeni Kanalında

14 Kasım 2012 Çarşamba

HASİBE AYTEN: Söyleşi—VEDAT KOPARAN: Yaşamın Koynunda




SÖYLEŞİ





KOLAJ: ADNAN DURMAZ

Umut beyaz bir at gibi görkemli
O beyaz atın terkisine atlamış
Beyaz bir rüzgar gibi serin

Kızgın bir sacayağı
Ömrümüzün boynunda
Körolası ayrılık

Umut güneşten bal sağan
Binlerce balböceği sevdiğim
Seni ben şiirlerimin
Kınalı beşiğinde büyüttüm

Çocuğumun ve ekmeğimin kokusuydu
Bir ceylandı ya da çeşmebaşı türküsü
Bullutların birbirine çarpmasıydı
Belki de yıldızların
Samanyolunda kendilerini aramasıydı
Gördüm yüzünü sevinin duydum sesini

Armağandır özlemin
Bürünse de uykularım düşlere


HASİBE AYTEN






YAŞAMIN KOYNUNDA






Çalınan zamansız yaşamlarımızdan
Her an yitip giden hayatlarımızdan
Ah çeke çeke vah diye diye sızılar içinde
Bu gün kaçımızı verdik toprağa
Yitik, kazanılası yaşamın koynunda

Güçlüyken güçsüz
Küçük adacıklarla
Her birimiz bir yanda
Haklıyken haksız kılınmamızda
Kimden sorulur hesaplar?
Hep acılar mı? Büyür -büyütür
Bizi kör karanlıklarda

Oysa ışık O denli yakın
O denli uzağımızda
Bütün mesele farkında olmakta
O farkındalığı ortaya koymakta
Atalım bir adım daha
Ve şunu da ekleyelim
Bilimsel bilgiyle düşünüşte
Beyin/in işlevini yerine getirmesinde
Örgütlü kararlı inançlı beyinlerle
Uzun soluklu sabırları demleyen
Kızıl gün şafakları örsle çekiçte
Ve Ateşe yürüyen sevdalılarıyla
Varalım güneş çiçekleriyle
Bizim olan o “altın çağa”


VEDAT KOPARAN



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder