BOZKIR İSYANI
bozkırda gezdim
kartallara imrendim
güz sarısı otlak
yanık anız kokusu
geleceği insanlığın
acının kokusu nedir
upuzun sessizliği
kara gecelerden
akıp giden asya’ya
steplerde at sürdüm
rengine baktım
toynak seslerinin
sahi
rengi nedir hayatın
gökte kasırga var
algısı kararmış geleceğin
sessizce çekip gitsem
sürgün kuşlar dönse
yaşanan
sahi nedir anlamı
gözlerim kara sulak
karışır derelerin akışına
ŞERİF TEMURTAŞ
(Ekin Sanat Dergisi Ocak 2012/ 71 sayı)
DİYARBAKIR SENİN SESİN
Diyarbakır senin sesin
Sessiz şiirlerin çığlıklarıyla
Örülmüş surlarına gündoğumunda
Bazalttan imgeler patlatacak yüreğim
Paramparça edilen acılarla...
Sevdaya hasret gülüşleri bebelerimin
Burçlarında dalgalanan bayrak gibi
Ta derinliğinde yüreğimin ...
Gözyaşlarımdan akan nehirler tükendi
İnadına yaşamın en ince yerinde
Bıçak sırtında yürüyen cesur dilimin ezgileri
Rahat vermiyor yeryüzündeki ihanete
Özgürleşecek nergis gülüşlü türkülerimle
Çiğdemi gülüşlerden düşen şiirler
Sımsıcak bir öpüşe dönüyor işte
Dilimdeki külrengi sözcükler
kızıl gözlü bir şahin gibi…
Fırladı yerinden uslanmaz ki
Uslu durmuyor içimdeki ben
Kanı kaynar çocuk gibi yaramaz
Sıçrar durur dağ yürekli imgeler
Sevgiyi çoğaltan ellerimle
Okşar dururum sevgilim şiiri
Bin yıllardan beri
Kanatılan yaralarım
Kabuk tutmuyor...
Gökkuşağı renkleriyle aşk
Göğsümde işleyen deli bir yürekle
Diyarbakır surlarında ölümsüzleşerek
Kan gelincikleri çocukların barışı öpmesi...
HALİL MANAP
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder