BEKİR KOÇAK: Asla Ve Asla Ve Asla

ASLA VE ASLA VE ASLA

dün ve yarın
bu iki sözcükte saklı her şey
değerin yüceliği
ya da ihanetin zehri
öyle bir kuşak mı desem
geçmişe gözleri kapalı
geleceği hokus pokus şans kapısı
emeğe dönük sırtlar
tere yabancı
gökten zembille inmiş tarih
yırtılmış sayfa sayfa
aşkları günübirlik
sabah başladıysa her şey
bitebilir akşama
oyun oynanıyor herkes sus pus
yeni cephelerinde zamanın
kan ve namus
konuşun mezarlar
herkesin görevden kaçtığı
leylası yitik gençlik
çok kırıldık çocuklar
size sakladığımız düşler
işgale uğrar gibi birer birer
ateşin ve suyun hışmında
korkunun dili bilenen
üç beş dizelik şiirle yüzü gülen
uçurumlara memleketi
gözyaşlarına bizleri
günbegün kilitleyen

kimse kimsenin yerinde değil
yalnızlıkları karartıyor geceler
ne varsa şizofren tutamak
eski günler saklandıkça keşkelere
söyletecekler bizlere illa ki
göğe bakıyorlar varız
altında üstünde yerin
ağaçta kuşlarda bile
ne kadar istiyorlar yokluğumuzu
umudun ardında ayak seslerimiz
fırtınalı günler dağarcığımızda
kendine kol kanat
sevincimiz bir arada
uzak doğmalara

asla ve asla ve asla
kabulümüz değil inkar
hayatın dumanı tepesinde
elde cemre ışığı
tomurcuğuna bakmalısın dalların
canımız yansa da çocuklar
bu can değil mi ki tende
yarınlar için elbette umut var

BEKİR KOÇAK