KAN ARANIYOR
I
yaşamın kopan bağı
beklemez sabrın sonunu
kurtuluşun ışığı
baharı bekleyen çınarda
verilmiş eliyle doğanın
umudu umuda koşturur
yüz metreler çağcıl sürat
kalabalıkların düştüğü korkuyu
yenebilmek arzulanan
yürekten yüreğe verilecek
avuç avuç cansuyu
nefesi kesik dar sokaklar
aranan kan bulunamıyor bir türlü
seni ilk onlar soracak
bahar saçlı çocuklar
varlığın zerresi
yüzlerdeki gülücük
koridorlar arşınlandıkça
elin ele dokunması
yanması yüreklerin
tavşan ürkekliğinden öte
neğatif pozitif neyse işte
kan aranıyor
kaçıncı harfinde isminin
nabzın düşük sancısı
aranacak zamandasın
yerde gökte her yerde
okumalısın heceleri yormadan
sana uzak yolları kötülüğün
gözlerin kapalı düşünde misin çocukluğunun
koşuyor musun arkasında rüzgarın
başucunda çiçekler boynu bükük
onları da sarmış hüzün
II
acele edin biraz
kana ihtiyacımız var
susacak mı şiirin dili
hayat açmış makasını
keser mi dersin ömrün kumaşını
kapanmadan sevgisi sevginin
n'olur kan
bakın çırpınan kalp
serçe sabrı sayın
ne çok şey var kirlenen
çağrın çocukları başlayacağız oyuna
şeker istemeleri doğal
acıları göstermeyin onlara
ölümü hatırlatmayın
kan n'oldu kan
bıçak ucu bir şey
acelesi var ecelin
olmaz ki memleket bu haldeyken
yarım şiire hapis
emek özgürlük ekmek
bunları bırakıp gitmek
içimize dert oluyor günden güne
ödenecek bedelden payımıza düşen
canla başüstüne
dünyamız lanetinde bakışların
kardeşliğin iletileri dolaşıyor göğün katlarını
güneşe danışıp inecek yağmurlarla
sarısana anne gözlü teyze
umar olursun belki yaralarına
bir haber yok değil mi
son sınav mı yoksa
sezer gibiyim gerek yok saklamanıza
III
itiraf ediyorum sorunlar yordu beni
hiçbir şey engelleyemedi memleketi sevmemi
kardeşliğin inşaasında üşenmeden
soğuk sıcak demeden
daldım patika yollara
ne türküler söyledim er vaktinde sabahın
amele çatlağı ellerim
demir üşümesi
her kime dediysem beni anneme götürün
alıp getirdiler en geniş meydanına şehrin
gençliğimle buluştum sloganlarımla
haritalar yırtıldı ellerimde
bütün emekçileri dünyanın
geçmişini aradı zincirlerimde
kan bulunamadı
sabahkar sevişirken tanla
düşlerime sarıldım
beyazı kaldı renklerin belleğimde
mavilleri çocuklara ısmarladım
fırtına yaklaşıyor gitmeliyim
kardelenler ısınıyor dudaklarımda
kar mahsuruyum
kan buluamadı madem
bağışlayın dostlar
daha ne durayım
BEKİR KOÇAK
( Ekin Sanat 84. sayısında yayımlandı)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder