AHMET TAHSİN ÇINAR: Sevda Oluşunca—CEM EREN: Kurbağa Press

SEVDA OLUŞUNCA

RESİM:ADNAN DURMAZ

EYLEM VE KURAM BOŞLUKLARININ İNSAN DOGA, İNSAN YAŞAM İLİŞKİLERİNİN VE BİR ANKARA AKŞAM ÜSTÜSÜNÜN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ

Sevda oluştu,
Yaz yıllarında yaprakları yakmıyor güneş
Ay bir zembil gibi gönlümde asılı
Elektronik bir Pir Sultan sazını çalıyor usum
Kulaklarım suskunluğa hassas terazilerde tartıyor
Duygunun yoğunluğunu.
Sedalı sapların samanları, zamanlarda basılı.

Sevda oluştu,
İşlemesi zor bundan böyle mantık
Kadeh ne zaman boşsa, kalkabilir trenler
Sonsuz devinimleriyle istasyon güvercinleri artık,
Yaz yumurtaları yumurtlayabilir.
Çok zor değil,
Sararıp solmayı anlamak
Tren hangi mevsimde kalksa da önemli değil;
Gecenin gündüze boğması, güneşin doğması
Varılacaksa varılır, istasyon aydınlık.

Sevda oluştu
Sergilerde;
Kızıl Çin halkının elişi sap sergileri.
Ne güzel dokunmuş, sülünleri, nergisleri
Tai Gölünü görmedim ama sabahını gördüm
Li Irmağı üzerinde ilkbahar yağmurunu
Ve mini minnacık bir heykelcikte uzak doğu memeleri.

Sevda oluştu,
Yürekte sonsuz bir köz iyice pişmek için
Bulvarlarda yoksam varım
İnsanları telaşlı, kuşları tutsak
Sonbahar yağmuru bekliyor, ağaçlardan düşmek için
Gündüzleri parçalı bulutlu,
Gece şiirler yarım.

Sevda oluştu.
Sonrası önemli değil
Güneş sarartır yaz yapraklarını
Tren de varır son istasyona
Kaçınılmaz olası değil, işler süreç
Sevdinse sevdiğin andır
Sevmedinse yok hüznün yeri
Tren her zaman ilk istasyonundadır.

AHMET TAHSİN ÇINAR

KURBAĞA PRESS

kaç bilinmeyenli denklemdir hayat...
bilinmez...

kanar atlasın doğusu
meta ve fiziktir artık beğeniler
metafizik öğretilerle büyüyen çocuklara...

spiritüeldir hayat
ve çok espritüeldir tanrı...
ortadoğuda doğan, büyüyen, savaşan
dinleri,
dinler...

yüzüm diyorum sevgili
yüzümde ne çok acı birikmiş
susmuyor bu gece...

öp geçsin...

CEM EREN