EŞİĞİNDEN BEŞİĞİNE
yaz gelir geçer
buğulu gözlerin kalır bende
deniz taşları bıçak gibi keskin
yakamoz boyunlu güvercin
iğreti basıyor kumların üstüne
iliklemiş yakasını nehir
dem tutuyor zaman derinlemesine
beşiğin üstüne eğilir anası
ağzına verir bulut memeyi
hiç bilmediğim bir yerde
güneşi yoldan çıkarır
hitit boynuzlu geyiklerin daracık yolları
karınca deliğinden şiire uğunur toprak
esmerimsi bir kadın korlanır için için
emeğinden başka ağaran yoktur eşiğinde
MEHMET RAYMAN
TÜKENİŞ
(A. Ziya Çamur'un "Tükenmek" şiirine çağcıl taştir)
Onurun ışığı da aranır havsalda
Batırılmış şafakların ayazında
Kıvrılıp kırılmamak
Gammazlık çukuru oy anan Oy
Kaptırılmış sevinçler boran boran
Yokuşta kaypak yürüyüş
Düz yolda ölesi bir üveyiş ki
Çürümek bile kıran kırana
Kehribar inanç saçlarında uçan şu kuş
Başına istediğin tacı koy da gör
Gün gelir hınca hiç elinden alırlar
Kıstaslara sığmasan iki gözün kör
Ama biz asla bu kıstaslar sığmak için
Doğmadık ki hemen kölesi olalım sistemin
Sislerin ötesinde yaşamak ahdimize düştü
Tersle elinin tersiyle yeryüzünü
Ötekiyle silerken yüzünü
Yeryüzü gözlerinde görsün yükselişini.
YAŞAR DOĞAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder