AY KIRIĞI
Ayak izlerimiz Şubat sertliğinde
Buz sarkıtlar gölgesinde sevdiğim
Uykusuz geceleri yalnız dinliyor
Su damlacıkları bukeli saçlarında
Hırpani zamanın bize çarpışını
Ay kırığı ağır acıları bırakıyor
Itır ıtır kokan aşk yüreklim
İsyankar bir hayat yamacımızda
Genz tıkıyor ağlayış hıçkırıkları
Boranlar akışında kayan hayatımıza
Varsın gök hırpani bulutlar taşısın
Toprağın ve isyandaki günlüğüm
Bense meydanlarda bilenmiş yüreğimle
Beyazdan teslim bayrağı çekerim
Ay kırıklarında yapışkan sevdamıza
HAMZA İNCE
DÜŞLERİN ATEŞİ
(ateş çocukluğu /güneşe yürüyüşü /fırtınalar yoldaşlığı /zor zaman sancısının adamlığı /bölüşmelerin-(bölünmelerin)paylaşmaların ustalığı/ve ölümüne yaşanası sevgiyle adanmışlığı /gönül hanemizin zenginliği /bulmuşsa bir gönülü gönülde /değmeyin keyiflere ak akabildiğince/ İki güzel iki ayrı yakada beklerler buluşma sancısıyla/yaşam anlamlanıp tamlanacak ah gelseler bir araya/ya birlikte güzelleşip sürecek ya ayrılıkta güzellik bitecek/kaptan elveda deme bana.)
Ateşin ateşle öpüştüğü
Ateşler içinden geçildiği
Sevgili yağmur bulutum
Fırtınalar kaçağım
Yoksunlukta sığındığım limanım
Medcezirlerde ,yar uçurumlarında savrulduğum
boşluğumu dolduran
Varlığyla coşturan
Yoksunluklarda dip uçlarına vurduran
Bozkır türkülerinden
şehirlerin ağıtında çağlatan
gidip gelmelerimiz çalınmış zamanlardan
yaşamak isteyip de yaşayamadığım
günüm güzelliğim benim
bir mavi hayal denizinden
kıyılar boyu dalga kırınlarla dolaştığım
dalgaların sesinden
tutkun yaşanası hasretinden
vurgun günü çaldım
girdaplı gözlerinden
her gün her an olduğu gibi
bu günde sana uzandım
ah asi nehri gönlüm
VEDAT KOPARAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder