İNMECE
bir ekmek bir gaz’te…
sağ ayağımı sürüyorum
eve çok var
başımdan ağzıma akıyor yağmur
üşüyorum
ekmeğin buğusu gaz’teye akıyor poşette
sağ kolum boşta
yarım aklım karışıyor: ev nerde
ellinci adımda bedenim yerde:
burnumda bir sıcaklık
taşta kan
kimse yok…
uykum geliyor
bir kedi yüzümü yalıyor
bir yaprak ömrümü
-hâlim yok doğrulmaya
ekmek soğuyor
gaz’teden bir ilân gözüme ilişiyor:
“…elli yaşındaydı daha…”
dudağımda bir yarım tebessüm
içim titriyor
babam da böyleydi kırk yıl önce…
annem ölmeden önce…
yalnız kalınca…
hava daha da kararıyor
ekmek hamur
gaz’te bihaber
tanrı kör
geçip gidiyor ‘zaman’
TAN DOĞAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder