İRFAN SARİ: Anımsadıklarım—YAŞAR DOĞAN: Hoppa Sarkom

ANIMSADIKLARIM

muhtemelen hava üşümüş dışarıda

artık yıldızları vuran kurşunlar icat ediliyor sevdiğim

bu mevsimde

mayıs deli çağındadır kızların ve oğlanların kanı gibi

uzak şehirlerin ışıklarını görmek

ne güzeldir

ne güzeldir Sakarya da bir bardan türkü akıtıp

Cilo dağlarına

ne güzeldir

Nehil sazlığından bir kuş çığlığı uçurmak

söyle bana

söyle

köprülerin dar geçitlerine mi

mektupların naftalin kokan zamanlarına mı

yoksa ayın karanlıklarda boğulan suretine mi

işleyeyim soğuk sularını tarihin

tas kadar yüreğimde

doya doya içemediğim bir gecenin efkarıdır

bütün tellerini kopardığım

bağlamanın kanıma bulanması

karabasan gibi çöküyor üstüme

ağır bir laciverdi

gözyaşı hıncını alıyor benden

elbet toprak kadar sadık olmazsa da

sevdiğim

sana bahar rüzgarlarıyla

yolladığım mendillerin içinde

saklı muhabbetlerimizi saçımın ak teline astım

aynalar bizim burada adamı vurmazdı

kırılmazdı

işte

bu kadar kavgalı şiir

yıkanır bir dere akıntısında

belki “şekerler ezilmez şirin dillere”

ama

her akşam batınca dağların ardında geceye

bir yıldız dikeceğim ağzında kasırgadan ıslık

şayet geldiğinde ölmüşsem

üzülme

ben yaşadığımı yaşamışım

ölümü hak etmişim

İRFAN SARİ

HOPPA SARKOM

Siyatiğinde safran-kehribar acıların

Gülüm elimi bırakma donup kaldığımda

Sarhoş değil de sarkomların kıskacındayım

Hissemediğim uzuvlarım artık sana emanet

Sana emanet artık

Kanatlarını apansız açıp uçacak her çığlık

Şu kimyo-terpilerin acizliğini de hazm ettim

Bağrına bastığın kadar canım var gayrı

Sabır taşım ol / Öpüp de soğuyan dudaklarımı

Tutulmuş kamberler altında başım yine daz

Bir gün daha büyüyecek acılar içinde bu ne haz

Bırak tebessümlerinde arayayım tahtımı

Morfinlerin de tesiri kalmayınca yanan canımda

Senden başka hiçbir şeye inancım kalmayınca

Yeryüzünü yakıp da küllerini savurduğunda

Doğan güneşe hüznümle git ki

Donup kalsın olduğu yerde iki kere de az

Gerisi kaderine bağlı metaforlar anlağı

İşte sana son fırsat istediğini umduğun gibi yarat

Adımı o yeni Atlantis sokaklarına vermesen de olur

Seni sevdiğim gibi dur ki bir daha yerin dibine batmasın

Suların yüzüne yazdıklarımız…

Bırak hoppa üstünden yeni olsun hayata bakış açımız

Datça da aklı baştan alan darbuka dolu bir iki müzik!

YAŞAR DOĞAN / Lolan 

26.11.2012