Y E T E R
her şair bir dize bıraksa bize yeter
keşfetse bir insan yanımızı
bal eylese acımızı
açlığımıza bir ekmek kırıntısı olsa
susuzluğumuza bir damla su
derdimize can
kan olsa en küçük kılcalımızda
zemherimizde yaz
ölgünlüğümüzde umut
ağumuzda tat
ses olsa dilimizde
gözümüzde ışık
ve yüreğimizde aşk
her şair bir dize bıraksa bize yeter
insanlık yazar sonra şiirini
TAN DOĞAN
DÜŞTÜĞÜN ATEŞ TUFANI
RESİM: ADNAN DURMAZ
karanlık
yüzü gözü dili
hep geceye kaçıyor o
her şeye karşın
iyi günde kötü günde sevgili
olan bir halkın
sırtında kanlı bıçak
korkularına tutsak
kesilen dalları yarının
geçiver bir akşam kapımızdan
duymadan sesini ecelin
söndürdükçe geleceğini
sayısız gencin
ne su bulabilirsin ne rüzgar
düştüğün ateş tufanına
kimleri alırsan al yanına
yalnızsın
medet umma aydınlıktan
ödenen bedelleri
dostlukla yıkamadan
esenliğe çıkamazsın
çıkamazsın elin yüzün kan
nedir bu işin kolayı
baskıların taşıp gitmesi sokak sokak
halkın yok sayılma olayı
mıdır demokratikleşme
oysa bir serçe kadar ürkek
güvercin kadar tedirgin
üstümüze karanlığı saldığınız gün
ne gül kalır ne bahçe
BEKİR KOÇAK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder