METİN KAYA: “Yağmur Alazı”}{ERHAN TIĞLI:Kurban Kim...

YAĞMUR ALAZI

sırtlasam rüzgarını dünyanın bir orman sırrıyla
yüreğim pastel son-bahar
ve sen derviş sabrı işlesen gergefinde
dalgalar suçlu zamanın izlerini silerken
korkma, kirpiğine biriken sevdanın damlası
iz düşürür tarihin gizemine
sessiz hıçkırıklar çoğalır uykusuz gecelere
soysuz gitmelere kayıt düşer fahişe uslar – kendince
gözlerin(m)e resmedilen pastel son-bahar olursun
dağlarımda denize nazır
aşka örülü sokaklar sırnaşır
lal geceler sensiz
çizdiğim kuş sesleri
dökülür defterimden birer birer

seni bir yağmur alazında seveceğim

METİN KAYA

KURBAN KİM...

Tıkanmış bacası duygularının
Halin duman!
Kurt dadanmış düşüncelerine
Farkında değilsin
Kuyuda olduğunun
Kül yağıyor gül yerine
Kirlettiğin evrenine...
Bencil tutkulara
Çoktan olmuşsun kurban!
Neyi aklayacak sanıyorsun
Kurban ettiklerinden akıttığın kan...

ERHAN TIĞLI